در اینجا نحوه به اشتراک گذاشتن جزئیات مشکلات مالی با فرزندان خود آورده شده است - بدون اشتراک گذاری بیش از حد و ایجاد خسارت.
تجربه مشکلات مالی برای بسیاری از خانواده ها رایج است، و ممکن است از خود بپرسید که آیا باید این چالش ها را با فرزندان خود در هنگام مواجهه با آنها در میان بگذارید. اگرچه باز بودن و صادق بودن با بچه ها مهم است، اما کارشناسان می گویند که با احتیاط مناسب بین صداقت خود تعادل برقرار کنید.
امی مورین، رواندرمانگر، مجری برنامه The Verywell Mind: "در حالی که نمیخواهید کودک را با مشکلات بزرگسالی سربار کنید، بچهها استرس را تحمل میکنند. بنابراین تظاهر به چیزهای عالی وقتی مفید نیستند، مفید نیست." پادکست، و نویسنده 13 کاری که بچه های قوی انجام می دهند: بزرگ فکر کنید، احساس خوبی داشته باشید، شجاع باشید، به والدین می گوید. به اشتراک گذاشتن موقعیت با بچهها خوب است تا آنها بفهمند چه اتفاقی میافتد، اما مهم است که اطلاعات بیشتری از توانشان به آنها ندهیم.»
در اینجا نحوه به اشتراک گذاشتن جزئیات مشکلات مالی با فرزندان خود آورده شده است - بدون اشتراک گذاری بیش از حد و ایجاد خسارت.
سعی کنید فهرستی از صورتحساب های معوقه را به هم نزنید. در عوض، روشهای مرتبطی را ارائه دهید که بچهها میتوانند بخشی از گفتگو باشند.
مورین میگوید: «وقتی صحبت از استرس مالی به میان میآید، اغلب مناسب است که در مورد کارهایی که با پول خود انجام میدهید صحبت کنید، نه در مورد کارهایی که نمیتوانید انجام دهید. برای مثال، او پیشنهاد میکند به بچههایتان بگویید که پولتان را برای پرداخت قبض برق پسانداز میکنید، نه اینکه بگویید نمیتوانید کفشهای کتانی جدید بخرید.
در مرحله بعد، مورین به والدین توصیه میکند که اقداماتی را که برای رسیدگی به این وضعیت انجام میدهید، با بچهها در میان بگذارند، مانند «من بیشتر کار میکنم تا کمی پول بیشتری داشته باشیم» یا «من با افرادی ملاقات میکنم که قرار است در پرداخت اجاره بهای این ماه به ما کمک کنند."
اگر در حال تعیین بودجه و اولویت بندی هزینه ها هستید، این استراتژی را با فرزندان خود در میان بگذارید.
مورین می افزاید: "شما می توانید طرح را با آنها در میان بگذارید تا بدانند چه انتظاری دارند." برای مثال، او به شما پیشنهاد میکند که بگویید: "ما در این ماه برای چیزهایی که به آنها نیاز نداریم پول خرج نمیکنیم. اما همچنان میتوانیم با انجام کارهایی که هزینهای ندارند، مانند رفتن به پارک یا بازی کردن."
اگر چه خوب است که صریح باشید و به اشتراک بگذارید که برخی از هزینه ها را محدود می کنید و هزینه ها را مجدداً اولویت بندی می کنید، اما تمام تلاش خود را بکنید تا نگرانی های فرزندتان را راحت کنید.
مورین میگوید: «یک پیام سالم شامل توضیحی ساده از آنچه بچهها میتوانند انتظار داشته باشند و اطمینان از اینکه بزرگسالان آن را تحت کنترل دارند، است». مورین توصیه میکند که برخی از شروعکنندههای گفتگو میتوانند اینگونه باشند: "ما سخت کار میکنیم تا صورت حسابهایمان را بپردازیم. اما برای چند هفته آینده، لباس اضافی نخریم یا بیرون غذا بخوریم." مورین میگوید وقتی شما استرس را تأیید میکنید، کودکان احساس امنیت میکنند، اما به آنها اطمینان میدهید که بزرگسالان در حال کنترل این موقعیت هستند.
از اجازه دادن به آنها برای تجربه یا شاهد تبادلات ناراحت کننده خودداری کنید.
مورین میگوید: «شما نمیخواهید که آنها بحثی در مورد پول بشنوند یا پیام صوتی را از یک صاحبخانه عصبانی بشنوند که تهدید به اخراج بدون هیچ نوع توضیحی میکند.» "بچه ها اغلب بر اساس آنچه می بینند و می شنوند نتیجه گیری های خود را می گیرند. بنابراین اگر توضیح ساده ای به آنها ندهید، ممکن است از بدترین ترس بترسند."
مکالمات خود را با ظرافت بیان کنید و سن فرزندتان را در نظر بگیرید. مورین راههای زیر را برای نزدیک شدن به فرزندانتان با مشکلات مالی پیشنهاد میکند که وابسته به سن هستند.
پیش دبستانی ها
همه چیز را مثبت نگه دارید. مورین به والدین یادآوری می کند که بچه های این سن هنوز مفهوم پول و نحوه به دست آوردن یا خرج کردن آن را درک نمی کنند.
بچه های دبستانی
مورین میگوید بچههای این سن میتوانند توضیحات سادهای درباره نحوه پساندازی برای پرداخت صورتحسابهای خاص، یا نحوه استفاده از پول خود برای خرید مهمترین چیزها ارائه دهند.
دوقولوها
مورین میگوید دوقولوها میتواند گفتگوهای دقیقتری درباره وضعیت مالی را تحمل کند. ممکن است به آنها بگویید که نمیتوانید از عهده خرید برندهای خاص لباس یا سفر به رستوران برآیید، زیرا ابتدا باید هزینههای ضروری را بپردازید. همچنین در صورت دریافت کمک از دیگران، میتوانید با آنها صحبت کنید.
نوجوانان
مورین میگوید نوجوانان راحتتر در مورد مشکلات مالی صحبت میکنند. نوجوانان می توانند ارزش پول را با گفتگوهایی که به آنها آموزش می دهد ارزش پول را بیاموزند. برای مثال، ممکن است آن را به ساعات کار تبدیل کنید. او می گوید که چند ساعت کار می کنید تا مواد غذایی بخرید یا چند ساعت برای پرداخت قبض برق کار می کنید.
در حالی که نمیخواهید نوجوان خود را به خاطر میزان غذا خوردن یا مصرف برق احساس گناه کنید، مورین پیشنهاد میکند که درک این موضوع که برای تامین هزینههای اساسی نیاز به تلاش زیادی است، میتواند برای آنها مفید باشد. او همچنین اضافه می کند که این ممکن است به آنها کمک کند تا ببینند که شما به چیزهایی نه نمی گویید زیرا نمی خواهید آنها آن چیزها را داشته باشند. در عوض، شما فقط به عنوان یک خانواده پول ندارید.
بدترین نتیجه ممکن را برای مشکلات مالی خانواده خود با فرزندان خود در میان نگذارید. جنیفر وبر، روانشناس، مدیر بهداشت رفتاری PM Pediatrics Behavioral Health، به والدین می گوید: «سعی کنید از فاجعه سازی، یعنی معرفی «بدترین سناریوها» یا اینکه چگونه وضعیت به طور بالقوه بدتر می شود، اجتناب کنید. همچنین، او می گوید، سعی کنید از مقایسه با سایر دوستان یا خانواده خودداری کنید.
"کودکان به طور کلی خودمحور هستند، که خودخواهانه نیست، بلکه از نظر رشد طبیعی است." وبر توضیح می دهد. "آنها نگران این هستند که تغییرات چگونه بر آنها تأثیر می گذارد و نیازهای آنها چگونه برآورده می شود. معمولاً بهتر است فقط زمانی به مسائل مالی پرداخته شود که کودک به طریقی مستقیماً تحت تأثیر تغییر یا وضعیت مالی قرار گیرد." با این گفته، وبر به والدین توصیه میکند که با تمرکز بر آنچه ثابت میماند و آنچه که کودک میتواند انتظار تغییر را داشته باشد، دقیق باشند.
وبر نتیجه می گیرد: "این به کودک شما اجازه می دهد تا سوالاتی بپرسد که می توانید به طور خاص به آنها پاسخ دهید." "با پاسخ دادن فقط به آنچه آنها می پرسند، می توانید از ایجاد اضطراب بیشتر در مورد موقعیت برای آنها و شما جلوگیری کنید."
نویسنده و مترجم : علی اصغر علی زاده
منبع وبسایت www.parents.com