آلبرت انیشتین - یکی از مشاهیر روشنفکر برجسته زمان ما و یک معلم - یک بار اعلام کرد که به شاگردانش درس نمی دهد. "من فقط سعی می کنم شرایطی را فراهم کنم که آنها بتوانند در آن بیاموزند." چند دهه طول کشید، اما سیستمهای آموزشی در سراسر جهان به فلسفه او میرسند. طراحی داخلی فضای آموزشی در حال حاضر توجه بسیار بیشتری را برای دانشآموز فراهم میکند و محیط بهینه را نه تنها برای پیشرفت تحصیلی، بلکه برای تربیت اجتماعی نیز فراهم میکند.
میانگین سنی مدارس آمریکایی 50 سال است. پراکاش نیر، رئیس و شریک موسس معماران فیلدینگ نایر، متخصصان طراحی فضای یادگیری، میگوید: «مدرسهها نوعی ساختمان هستند که همه ما با آن آشنا هستیم، زیرا همه ما به مدرسه رفتهایم.
مدارس از مدل «حکیم روی صحنه» پیروی کردند - یعنی چیدمان کلاس با یک سکوی مرکزی در جایی که معلم می ایستد، و صندلی هایی که رو به روی آن قرار دارند. به اندازه کافی ساده است، و به اندازه کافی خوب کار می کند.
اما همانطور که علم اعصاب به ما کمک می کند تا نحوه عملکرد مغز و بهترین راه های یادگیری را بهتر درک کنیم، روش ها و فناوری های آموزشی نیز تکامل می یابند. محیط آموزشی هم همینطور.
به گفته نیر، اکنون چالش این است که تصور کنیم «مدرسه چه چیزی می تواند باشد، برخلاف آنچه همیشه بوده است».
آنچه طراحان داخلی و معماران در مورد یادگیری طراحی فضا از دست می دهند
به گفته معلم و طراح داخلی سابق ارین کلاین، معماران و دیگر متخصصان طراحی اغلب "از گنجاندن ایده ها و نظرات دانش آموزان غافل می شوند."
تقصیر معمار نیست یکی از اولین کارهایی که معماران و طراحان انجام می دهند این است که باید برای مشاغلی که به آن علاقه دارند پیشنهاد بدهند یا مشتریان به آنها مراجعه کنند. در هر صورت آنها در حال مشورت با مشتری هستند. با این حال، این در آموزش اتفاق نمی افتد،” کلاین می گوید.
او همچنین توضیح می دهد که چگونه معماران و طراحان به جای دانش آموزان و معلمان با تیم های اداری مشورت می کنند. نتیجه با نگرانی نایر سازگار است: معماران در نهایت چیزی را طراحی می کنند که فکر می کنند طراحی کلاس درس به طور سنتی به نظر می رسد و به طور کامل علامت آن را از دست می دهد.
طراحی داخلی برای یک محیط آموزشی موثر
برای به حداکثر رساندن پتانسیل یادگیری، Lennie Scott-Webber، مدیر محیط های آموزشی Steelcase و رئیس سابق دپارتمان طراحی داخلی و مد در دانشگاه رادفورد، می گوید ما باید فضایی ایجاد کنیم که بتواند کاتالیزور تغییر باشد.
«وقتی در یک فضا را باز میکنید، آیا به شما اجازه میدهد که به غیر از شرط رفتاری «نشستن و نشستن» یا «ایستادن و تحویل دادن» متفاوت عمل کنید؟ اسکات وبر میگوید اگر فضا اجازه تغییر را نمیدهد، پس بازگشت به آنچه میدانیم بسیار آسان است.
بنابراین یک فضای یادگیری موثر چگونه به نظر می رسد؟ در حالی که هیچ طراحی کلاس درس واحدی وجود ندارد که برای همه کار کند، چند اصل اساسی برای اعمال وجود دارد.
منحنی، باز، و با سقف های بلند
به گفته اوشین وارتانیان، استادیار روانشناسی در دانشگاه تورنتو اسکاربرو، بخشی از شبکه عواطف اصلی مغز هنگام مشاهده اتاق هایی با طراحی منحنی فعال می شود. آنها را زیبا و دلپذیر می دانستند. از سوی دیگر، اتاقهایی با سقفهای بلند، «کاوشهای بصری فضایی» را تحریک کردند. یعنی مردم را بیشتر مورد توجه قرار دادند.
کالج کاتولیک نوتردام شپرد رابسون میگوید راهحل مقرونبهصرفه نتیجه یک فرآیند شفافیت همه جانبه بود که در طول فرآیند طراحی و تحویل حفظ شد. جونز توضیح میدهد: «از ابتدا، همه طرفها (از جمله مشتری، کاربران نهایی، پیمانکار و طراحان) واضح بودند که بودجه بسیار محدود است. "اما ساختمان تمام شده باید به عنوان یک دارایی برای جامعه آن و یک سرمایه گذاری مثبت دیده شود." تصویر: DesignCurial
این چه ربطی به یادگیری دارد؟ ارتباطات عاطفی برای تجربه یادگیری بسیار مهم است. توجه هم همینطور. وارطانیان و تیمش توانستند نشان دهند که نوع خاصی از فضا می تواند هر دو را تشویق کند.
در مقابل، فضاهای بسته برای یادگیری مضر هستند زیرا می توانند کورتیزول، هورمون استرس را افزایش دهند.
البته، طراحی را می توان با بودجه محدود کرد، بنابراین راه حل های خلاقانه ممکن است ضروری باشد. یک راه حل قدیمی و آماده به کار؟ Camille Overmeer، طراح داخلی در The Camellia می گوید: "آینه ها می توانند فضاهای کوچک را تغییر دهند." "قرار دادن آنها در مقابل یک پنجره، توهم چندین پنجره را ایجاد می کند، به علاوه نور طبیعی را منعکس می کند."
طراحی راحت کلاس درس به معنای نوازش نیست
بارها و بارها ثابت شده است که دانش آموزان برای یادگیری مؤثر باید راحت باشند. این فقط عقل سلیم است - و نه، این به معنای محافظت از دانش آموزان در برابر واقعیت های خشن تر دنیای بیرون نیست.
جرمی متلر، معلم مطالعات اجتماعی در دبیرستان باتاویا، میگوید: «واقعیت این است که اگر روی یک صندلی ناخوشایند نشستهاید یا از تابش خیرهکننده حواستان پرت میشود، به جای یادگیری، روی منبع ناراحتی تمرکز کردهاید. حواس پرتی یک استرس است و اگر استرس دارید، یاد نمی گیرید.»
راحتی در یک محیط آموزشی می تواند به سادگی نور کافی، آکوستیک مناسب و دمای محیط به خوبی تنظیم شده باشد.
نزدیکی به طبیعت و نور طبیعی یا نزدیک به طبیعی
در دهه 1990، نواحی مدارس در سرتاسر آمریکا برای یافتن راه حل هایی برای ضعیف کردن عملکرد دانش آموزان در آزمون های استاندارد تلاش می کردند. آنها با برنامه های درسی مختلف، روش های تدریس متفاوت، کتاب های درسی جدید، معلمان آموزش دیده بهتر، کلاس های کوچکتر و غیره آزمایش کردند.
با این حال، یک شرکت معماری در کالیفرنیا یک عنصر متفاوت را به طور کامل مورد بررسی قرار داد: نور. سوال این بود که آیا می توان با بهبود روشنایی مشکل تا حدی حل شد؟
پاسخ آنها را شگفت زده کرد. در یک مطالعه دقیق که شامل 21000 دانش آموز بود، مشخص شد کسانی که در کلاس هایی با نور طبیعی بیشتر درس می خواندند، در آزمون های استاندارد 25 درصد بیشتر از سایر دانش آموزان در همان منطقه مدرسه نمرات بیشتری کسب کردند.
این سند از شواهد حکایتی که معماران همیشه به آن استناد میکردند، پشتیبانی میکرد: «کودکان به جای لامپ، زیر نور نورگیر یا پنجرهها بهتر یاد میگیرند».
یکی از نویسندگان این مطالعه، لیزا هشونگ، گفت که آنها "کاملاً از بزرگی این یافته ها شگفت زده شده اند ... این یک چشم باز کننده است."
در حالی که این مطالعه توضیح نداد که چرا دانشآموزان در کلاسهایی با نور طبیعی روز بهتر عمل میکنند، Heschong چند نظریه داشت. او گفت: "بچه ها بهتر می بینند یا معلمان بهتر می بینند." "ممکن است معلمان احساس بهتری داشته باشند و با نور روز انگیزه بیشتری داشته باشند."
طراحی کلاس درس که طبیعت را در بر می گرفت نیز تأثیر بسیار مثبتی داشت. در حالی که مطالعات بیشماری نشان دادهاند که کارمندان اداری زمانی که در نزدیکی یک عنصر طبیعی قرار میگیرند بهرهورتر هستند، دانشآموزان تفاوتی ندارند.
مطالعات نشان میدهد که استفاده ساده از گیاهان در چیدمان کلاس درس باعث بهبود نمرات دانشآموزان دوره راهنمایی، کاهش مرخصی استعلاجی در دانشآموزان دبستانی میشود و باعث میشود دانشآموزان و کارکنان بدون توجه به سنشان احساس راحتی و رضایت بیشتری کنند.
در فضاهای کار مشترک، فضاهای «من» و «ما» به یک اندازه مهم هستند: دومی برای تلاش مشترک و معاشرت، اولی برای کار متمرکز. تنوع در چیدمان صندلیها به افراد کمک میکند از شیارها بیرون بیایند و چشمانداز تازهای داشته باشند.
مناطق مختلف برای فعالیت های مختلف تصویر: Danish Kurani از طریق Getting Smart
در یک فضای آموزشی، این مناطق مختلف و صندلی های انعطاف پذیر اهمیت کمتری ندارند و دلایل آن تفاوت چندانی ندارند. به عنوان مثال، در دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا، مرکز HUB-Robeson دارای یک راه پله سفید کننده بزرگ است که برای برخورد، تعامل و همکاری ایده آل است. دانشگاه بردلی در ایلینویز برداشت منحصر به فردتری ارائه می دهد: جداول مطالعه مشترک در فرودهای متصل به یک پلکان فولادی.
دانش آموزان «به دنبال طرح های باز و روان در کلاس درس هستند. به جای یک کلاس درس ثابت پر از میزهای جداگانه، طراحان باید به دنبال راه هایی برای ایجاد فضاهای پراکنده باشند. مربیان Edutopia ترتیب میزها و میزها را برای ایجاد گوشه ها و فضاهای مشخص شده برای مناطق مختلف مطالعه توصیه می کنند.
همچنین، «میز، صندلی، میز، تخته سفید. تقریباً هر قطعه ای از مبلمان کلاس درس می تواند و باید قابلیت جابجایی را داشته باشد تا با نیازهای دانش آموزان سازگار شود.
نویسنده و مترجم : علی اصغر علیزاده
منبع : fohlio