یک نظرسنجی اخیر نشان داد که 40 درصد از مردم برای پیروی از توصیه های شغلی والدین خود احساس فشار می کنند، در حالی که 2 نفر از 3 والدین گفتند که از اینکه فرزندانشان شغل مورد نظر خود را دنبال نکرده اند، ناامید شده اند. در اینجا نحوه ایجاد پایه ای برای تأثیرگذاری شغلی سالم آورده شده است.
ضربه زدن با صدای بلند صبح آرام را از بین می برد. کودک نوپای من روی صندلی ای که روی پیشخوان آشپزخانه کشیده ایستاده است و وانمود می کند که روی یک کامپیوتر خیالی ضربه می زند در حالی که گهگاه روی یک تکه کاغذ خط می زند. او در حال بازی کردن است، در محل کار است، در حالی که من سعی می کنم چند ایمیل بنویسم.
این احتمال وجود دارد که شما نیز مانند من به فرزندتان نگاه کرده باشید و رویای تمام مشاغلی را داشته باشید که آنها می توانند رشد کنند. شاید کودکی که ماه را دوست دارد، اخترشناس باشد، کسی که دوست دارد به پختن یک شیرینیپز کمک کند. وقتی بچههای ما کوچک هستند، فرصتهای بیپایان به نظر میرسند، اما در حالی که در نظر گرفتن گزینههای شغلی بچههایمان سرگرمکننده است، مهم است که به میزان تأثیر ما به عنوان والدین و مراقبان روی رویاهای آنها توجه داشته باشیم.
بر اساس یک نظرسنجی اخیر توسط Joblist، از هر 10 Gen-zer 1 نفر گفت که والدین آنها از زمانی که 5 سال یا کمتر بودند شروع به تأثیرگذاری بر مسیر شغلی آنها کردند. چهل و هشت درصد از افراد مورد بررسی احساس می کردند که والدین آنها به شدت بر مسیر شغلی آنها تأثیر گذاشته اند، در حالی که تقریباً 40 درصد احساس می کردند که برای پیروی از توصیه های شغلی والدین خود تحت فشار هستند.
دانیله کلارک، روانشناس ثبت شده و بنیانگذار Superpower Kids، برنامه ای که به کودکان در مورد ارزش ها آموزش می دهد، می گوید: در حالی که برخی از تأثیرات روی شغل بچه ها به طور عمدی و مستقیم می آید، بسیاری از آن ها سهوا، حتی ناخودآگاه می آید.
کلارک میگوید: «از آنجایی که والدین معمولاً در طول سالهای شکلگیری با کودک زندگی میکنند، تمایل دارند تأثیر نسبتاً قوی بر نحوه تصمیمگیری شغلی فرزندانشان اعمال کنند». "در حالی که اکثر والدین گزارش می دهند که تأثیر اندکی یا بدون تأثیر بر شغل فرزندان خود دارند، تحقیقات نشان می دهد که کودکان تصور متفاوتی دارند و بیان می کنند که والدین آنها نقش مهمی در انتخاب شغل آنها داشته اند."
درست است: علاقه والدین به همه چیز از تکالیف مدرسه و دستاوردهای تحصیلی گرفته تا آرزوهای فرزندمان می تواند بر انتخاب شغلی آنها تأثیر بگذارد.
راه های زیادی وجود دارد که تأثیر والدین بر انتخاب شغل می تواند سودمند باشد. ما اغلب علایق فرزندانمان را میدانیم و میتوانیم به آنها کمک کنیم تا آن عشقها را با مشاغلی که در اوایل برای آنها مناسب هستند مرتبط کنند. و به گفته کلارک، حمایت مالی و اجتماعی-عاطفی والدین از یک مسیر شغلی خاص ممکن است عزت نفس و خودکارآمدی شغلی کودک را افزایش دهد. اما نفوذ ما اشکالاتی دارد. کلارک میگوید: «خطر این است که کودکان ممکن است آرزوی شغلی داشته باشند که از هنجارها و ارزشهای والدین خود پیروی میکند، بدون اینکه احساس خود را توسعه دهند.
طبق نظرسنجی، از هر 3 والدین، تقریباً 2 نفر گفتند که از اینکه فرزندشان شغل مورد نظر خود را دنبال نکرده است، ناامید شده اند. پس چگونه آرزوها و رویاهای خود را با آرزوهای فرزندانمان متعادل کنیم؟
به خودت فکر کن
کلارک می گوید که قبل از بحث در مورد انتخاب های شغلی با کودک، والدین باید زمان بگذارند تا در مورد انتظارات خود، خواسته های برآورده نشده دوران کودکی و آنچه بر انتخاب های شغلی آنها تأثیر داشته فکر کنند. این می تواند به والدین کمک کند تا از هل دادن فرزندشان در جهت خاصی دوری کنند.
قرار گرفتن در معرض
در صورت امکان، کودکان خود را در معرض طیف گسترده ای از فعالیت ها قرار دهید که از سنین پایین شروع می شود تا آنها بتوانند چیزهای مختلفی را تجربه کنند و طیف وسیعی از مهارت ها را توسعه دهند. آئورا پریسسل، روانشناس بالینی، می گوید: «اگر این مهارت هایی که کودک ایجاد می کند مطابق میل او باشد و می خواهد به آزمایش ادامه دهد، تداوم آن ضروری است زیرا ممکن است شغلی مرتبط با کاری که انجام می دهد و دوست دارد انتخاب کند.
گوشت را قرض بده
به فرزندان خود در مورد چیزهایی که دوست دارند و چه چیزهایی را دوست ندارند گوش دهید و از قضاوت کردن خودداری کنید. به یاد داشته باشید، تغییر جاه طلبی های کودک در حین رشد غیرمعمول نیست، اما مهم است که هنگام کشف علایق و موارد ناپسند جدید، از او حمایت کنید.
نظرتون رو بگید
پریسسل می گوید والدین باید با فرزندان خود در مورد گزینه های شغلی صحبت کنند و احساس راحتی کنند که نظرشان را بیان کنند. اما زمانی که والدین شروع به تحمیل عقیده خود می کنند، ممکن است مشکلاتی پیش بیاید. پریسل توضیح می دهد: "اگر کودک شغلی را انتخاب کند که والدین آن را دوست ندارند، باید به آن تصمیم احترام بگذارند. آنها می توانند نظر خود را بیان کنند، اما نه در حدی که نظر آنها بهترین گزینه باشد."
فرآیند را سرگرم کننده کنید، فشار نیاورید و کنجکاوی کودک را برانگیزید.
کلاوس دی جیووانا، شرابساز نسل پنجم، اخیراً وقتی از او پرسیدم آیا فکر میکند دخترانش وارد تجارت خانوادگی میشوند، به من گفت: «آنها باید خوشحال باشند و باید برای این کار مناسب باشند». این یک هدف تحسین برانگیز برای هر والدینی است که برای انتخاب شغلی فرزندان خود داشته باشد.
نویسنده و مترجم : علی اصغر علی زاده
منبع وبسایت todaysparent