می دانید که علائم هشدار دهنده کودک آزاری و بی توجهی چیست؟ برای کسب اطلاعات در این زمینه پیشنهاد میکنم حتما با این مطلب از مجله خانه کودک فراز همراه ما باشید.
آزار و اذیت کودک فقط به معنای کبودی دور چشم کودکان نیست. اذیت و آزار جسمانی به دلیل علائمی که از خود به جای می گذارد، مسئله بسیار تکان دهنده ای هستند.
اما همه نشانه های کودک آزاری به یک اندازه مشخص نیستند. نادیده گرفتن نیازهای کودکان، قرار دادن آنها در موقعیت هایی خطرناک بدون مراقبت ، قرار گرفتن در مقابل موقعیت های تعرض جنسی، یا القاء احساس بی ارزش به آنها یا احمق بودن به آنها نیز نوعی کودک آزاری و بی توجهی محسوب خواهد شد . این موضوع نیز می تواند آسیب های عمیقی بر روی بچه ها ایجاد کند.
با چشم پوشی از نوع سوء استفاده، نتیجه آن یک آسیب عاطفی جدی بر جای خواهد گذاشت. اما همیشه در چنین شرایطی کمک نیز در دسترس است. اگر گاحتمال میدهید کودکی از سوء استفاده یا بیتوجهی رنج می برد، ابتدای امر لازم است که با او صحبت کنید. پس از اطلاع از مشکل، کمک کنید تا کودک در اسرع وقت کمک لازم را دریافت کنند.
خب بهتر است قبل از هر چیز در مورد کودک آزاری و بی توجهی باورهای غلط را از واقعیتها تفکیک کنید. از این جهت در ادامه به بررسی این موارد میپردازیم.
تفکر اشتباه : رفتار فقط در صورتی که خشونت آمیز باشد آزار محسوب میشود.
حقیقت : بدرفتاری جسمی فقط یکی از انواع کودک آزاری است. بی توجهی به کودک، سوء استفاده جنسی و عاطفی نیز می تواند به همان میزان به او آسیب برساند. از آنجا که علائم این آزارها همیشه واضح نیستند، دیگران کمتر در این مسائل مداخله می کنند.
تفکر اشتباه : فقط افراد بد از فرزندان خود سوء استفاده می کنند.
حقیقت : همه والدین عمداً به کودکان آسیب نمی رسانند. بسیاری از آنها خود قربانی سوء استفاده شدهاند و راه دیگری برای انجام وظایف والدی خود بلد نیستند. این افراد ممکن است با مشکلات بهداشت روانی یا مشکلات سوء مصرف مواد مخدر نیز دست و پنجه نرم کنند.
تفکر اشتباه : سوء استفاده در خانواده های “خوب” اتفاق نمی افتد.
حقیقت : سوء استفاده و غفلت فقط در خانواده های فقیر یا محله های بد اتفاق نمی افتد. این رفتارها در همه گروه های نژادی، اقتصادی و فرهنگی بروز می کند. گاهی اوقات خانوادههایی که به نظر نمی رسد دچار مشکلی باشند، داستان دیگری را پشت درهای بسته پنهان می کنند.
تفکر اشتباه : بیشتر کودک آزاران غریبه ها هستند.
حقیقت : هرچند آزار و اذیت توسط افراد غریبه ها هم اتفاق می افتد. اما بیشترین سوء استفاده کنندگان از اعضای خانواده یا افراد و نزدیکان خانواده هستند.
تفکر اشتباه : کودکان بدسرپرست یا بی سرپرست همیشه به شکل یک فرد بدرفتار بزرگ می شوند.
حقیقت : درست است که کودکان بدسرپرست به احتمال زیاد همین چرخه را در بزرگسالی خود نیز تکرار می کنند و ناخودآگاه آنچه را که در کودکی تجربه کرده اند انجام میدهند. اما بسیاری از بازماندگان کودک آزاری انگیزه زیادی برای محافظت از فرزندان خود در برابر آنچه که خودشان متحمل شدهاند دارند و به والدینی عالی تبدیل میشوند.
بی توجهی و سوء استفاده معمولا آسیبهای ماندگاری را در ذهن کودکان بر جای مینهد. برخی از این آسیب ها ممکن است جسمی باشند. اما آسیب های عاطفی اثرات طولانی مدتی در زندگی دارند و به احساسات کودک، روابط آینده و توانایی عملکرد او در خانه، محل کار و مدرسه آسیب می رسانند. این تاثیرات غالبا خود را به شکل موارد زیر نشان میدهد:
اگر نمی توانید به والدین خود اعتماد کنید، به چه کسی می توانید اعتماد کنید؟ بدون این اساس، یادگیری اعتماد به مردم یا دانستن اینکه چه کسی قابل اعتماد است بسیار دشوار خواهد بود. این موضوع می تواند منجر به مشکل در حفظ روابط در بزرگسالی شود. همچنین می تواند به روابط ناسالم منجر شود. زیرا فرد نمی داند رابطه خوب چیست.
اگر در کودکی بارها و بارها به شما گفته شده که شما احمق هستید یا خوب نیستید، غلبه بر این احساسات بسیار دشوار است. بچههای بدسرپرست ممکن است از تحصیل خود غافل شوند یا به مشاغل کم درآمد بسنده کنند. زیرا اعتقاد ندارند ارزش آنها بیشتر از این نیست.
بازماندگان سوء استفاده جنسی، با ننگ و شرم ناشی از سوء استفاده، اغلب با احساس آسیب دیدگی دست و پنجه نرم می کنند.
کودکان بدسرپرست یا بی سرپرست نمی توانند احساسات خود را با خیال راحت ابراز کنند. در نتیجه، احساسات آنها به طور غیرمنتظرهای بروز می کنند. قربانیان کودک آزاری در بزرگسالی با اضطراب، افسردگی یا خشم غیرقابل توجیه دست و پنجه نرم میکنند. آنها ممکن است به الکل یا مواد مخدر روی آورند تا درد و رنج آنها را از بین ببرد.